Mlekomat – moje małe szaleństwo

No i stało się. Namierzyliśmy mlekomat niedaleko Lawendowego Domu i wpadliśmy jak śliwka w kompot, a raczej w mleko. Rodzinna wyprawa zakończyła się obaleniem litrowej butelczyny pod mleczną budką. Potem kolejna dolewka i wróciliśmy do domu.

Czaiłam się na mleko prosto od krowy od dłuższego czasu, bo zwyczajnie to kartonowe nie smakowało mi. O mlekomatach czytałam w prasie, ale do tej pory zupełnie mi nie było z nimi po drodze. Do wyboru jest opcja litrowa lub półlitrowa mleka pełnotłustego. Po odstawieniu zbiera się na nim spora warstwa słodkiej śmietanki. Można przynieść własną butelkę, lub zaopatrzyć się w mlekomacie. Do wyboru butelki plastikowe lub szklane. Wybrałam szklaną z nakrętką za 4 złote. Inwestycja na długo, w dodatku kojarzy mi się z odległymi czasami, gdy szklane butelki z mlekiem dostarczano pod drzwi mieszkań. Poza butelkami w mlekomacie można się zaopatrzyć kultury jogurtowe, kefirowe, śmietanowe oraz podpuszczkę do wyrobu sera. U nas rusza już produkcja :) Dla tych, co do mlekomatu mają daleko mam dobrą wiadomość: bakterie możecie też kupić przez internet, w e-sklepiku na stronie poświęconej mleku z mlekomatów T-mleko.pl. Znajdziecie tam również sporo informacji o mleku, przepisy na mleczne domowe przetwory i mapę mlekomatów – w Polsce jest ich już ponad 50! Ciekawa jestem, czy korzystacie z mlekomatów? Pozdrawiam Was z mlecznym wąsem ;)