Miejsca | Podróże

Paryż. Montmartre odkrywam na nowo

Tej zimy Paryż zaskoczył mnie wiosennie. Było ciepło, zamiast kozaków na nogach lekkie balerinki, pod pachą bagietka, a w ręku aparat. Tym razem moje kilkudniowe samotne wakacje spędziłam na odkrywaniu tego, co wydawało mi się już dawno odkryte. Montmartre rankiem, z ciepłą mżawką lub delikatnymi promieniami przeświecającymi zza białych chmur. Nogi bolą od ciągłych wspinaczek, ale oczy nie mogą nacieszyć się barwą i formą. Zobaczcie sami.

Dzięki mojej przyjaciółce Anice, kilka lat temu odkryłam Marché Saint-Pierre i niezliczoną ilość sklepików wokół. Znajdziecie w nich tkaniny i pasmanterię w niewiarygodnych wzorach, fakturach i kolorach. Pióra, cekiny, jedwabne wstążki lekkie jak wiatr, we wszystkich możliwych kolorach. Tego się nie da opisać, to trzeba zobaczyć. Jeśli tak jak ja, macie fioła na punkcie bawełny w kratkę vichy, jeśli wciąż szukacie tasiemek, guzików i koronek do swoich projektów, to jest miejsce dla Was.

Montmartre nie boi się koloru. To przecież tutaj pyszni się Czerwony Młyn, półświatek paryskich szemranych interesów miesza się z codziennością. Drag queen w lawendowej sukni i kapelusiku z woalką przemyka z gracją obok gospodyń domowych robiących sprawunki i kupców sprzedających jedwabie w kuponach po 15 euro za 3 metry.

I nawet śmieci na Montmartre wyglądają jakoś inaczej. Mnie ten widok złamał serce, bo jak upchnąć niepotrzebne już komuś skarby w walizce obarczonej surowymi restrykcjami tanich linii lotniczych? Zostawiłam więc klatkę, walizkę i kosze, skrzynię na butelki i bukłak na wino, by po chwili zobaczyć jak te skarby nikną w żarłocznym brzuchu paryskiej śmieciarki…

Wróciłam z prezentami, bo nie ma dla mnie większej przyjemności, niż wyszukiwanie perełek i obdarowywanie nimi bliskich. Mam też coś dla Was i już mnie raduje myśl, że być może kogoś ucieszy wiosennie radosny… Pokażę jutro, dobrze?

avatar Beata Lipov

Dziennikarka, zawodowo piszę i fotografuję. Na zamówienie urządzam wnętrza, przeprowadzam metamorfozy, robię coś z niczego, inspiruję i motywuję kobiety, prowadzę warsztaty kulinarne, craftowe i fotograficzne. Założyłam i niezmiennie z przyjemnością piszę blog Lawendowy Dom.

Zapraszam

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zazdroszczę w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Dzielnica Montmartre jest niesamowita, ma w sobie coś z książek opisujących dawnych artystów, z lekcji na których wałkowałam tamtejsze opowiadania. Kolory, klimat, ludzi. Coś co chyba oddziela od reszty Paryża. Mimo, że i on jest piękny :)
Może uda mi się pokazać go Kai, albo zrobi to już sama :)
Ciekawe jesteśmy dalszych postów.

pozdrawiamy

W Belgii również zrobiło sie bardzo wiosennie ;)
Może to już koniec zimy ???
Pozdrawiam serdecznie w oczekiwaniu na kolejny wpis ;)

Ach… po co tu weszłam? Znowu wspomnienia tego pięknego miejsca, kraju sprawiły, ze poczułam ogromną tęsknotę … i te śmieci…

pozdrawiam, Jagodzianka.

Ale pięknie! Zazdroszczę. Nigdy nie byłam we Francji. Może kiedyś, kto wie?
Piękne zdjęcia i odkrycia.

Pozdrawiam cieplutko:*

Aga, folkmyself, Majana, nie zazdrość, nie myśleć, tylko polować na tanie bilety :)
Te kwiaty na ulicach i ciepło jakieś niesamowite nawet jak na paryski styczeń zbiły mnie z tropu.
miss coco, ja tej zimie nie wierzę.
Jagodzianka, zajrzyj jutro. Te śmieci też mi nie dają spać. Następnym razem pojadę tam ciężarówką…

Przepięknie to opisałaś i uchwyciłaś!!! Niesamowity klimat….rozmarzyyłam się! A te śmieci….prawie mi serce pękło…każda z tych rzeczy po delkikatnej obróbce byłaby najpiękniejszą rzeczą w klimatycznym wnetrzu…ach… Pozdrawiam! :)

Widoki przepiękne i klimatyczne. Kolory są lekarstwem dla duszy.
A jak zobaczyłam te niepotrzebne nikomu skarby, iskierki mi się w oczkach pojawiły i idzie tylko pomarzyć:)

Masz szczęście mogąc podróżować po Francji! Piękne zdjęcia, a tych "gracików" faktycznie żal, mnie się spodobał zwłaszcza ten pojemnik na butle :)

jejku, taka piękna pogoda w Paryżu? jejku … ja już nie mogę się doczekać wiosny! bardzo bardzo! i wyczekuję …. na każdy jej symptom!

Kurcze tym śmietnikiem to mnie oczarowałaś, żeby u nas takie piękne śmieci na drodze leżały… wszystko by mi się przydało hahahaha

Wzbudziłaś we mnie tęsknotę za zimowym Paryżem, wspaniałe zdjęcia i ten nieporównywalny z niczym klimat …
pozdrawiam!

Co za cudowne śmieci!!! Nie przeszłabym przy nich obojętnie. Uwielbiam styczniowy Paryż. Staram się co roku pofrunąć na kilka dni. W tym było inne miejsce, a więc tęsknota została i postanowienie przyszłoroczne. Pozdrawiam serdecznie. Mi się nigdy nie udało kupić tanich biletów w tanich liniach. Zawsze trafiam na tańsze w liniach tradycyjnych. Piękne zdjęcia.

o jeju…:( aż serce ściska na wieść o losie tych "śmieci.." jak tak można..:( fotografie 2 i 5 zachwyciły mnie. Chyba będę musiała pomyśleć o Francji planując weekendowe wyjazdy..:)
pozdrowienia!
Just

matko a ta skrzynia na butelki cudna!!!!!nawet zwykła butelkowa woda w kuchni nabrałaby szlachetności w takim opakowaniu

Przy różach odpadłam. Pomyślałam zrezygnowana, że ta francuska codzienność jest bardziej radosna i pełna smaku niż nasza, A Montmartre o tej porze roku lśni perłowo i srebrzyście. Zatęskniłam :)

Beatko, zazdroszczę wszystkiego, a przede wszystkim słońca i kwiatów! Śmietnika też;) i tak sobie pomyślałam, że my tu jak jeden mąż takie pozytywnie pokręcone, bo śmietnika zazdrościmy i każda ciężarówką by pojechała…cha, cha, cha…:):):):)po takie skarby.
Pozzdrawiam ciepło:)

Eeeeechhhhhhh, że powtórzę za Robertem. Ja też od lat nie mogę się otrząsnąć po każdym pobycie we Francji.

Teraz i ja zatęskniłam za Francją :-) Mnie też serce boli jak patrzę na te 'śmieci'. Takie stare kufry są piękne. I te stragany. U nas jest zupełnie inaczej… nie ma takiej atmosfery. Uściski!

Te skarby ze śmietnika to bym przygarnął. Pewnie zanim śmieciara przyjedzie to ktoś je weźmie. One widać mają duszę:)

Byłam raz w Paryżu 10 lat temu. Weekend z moim kuzynem i jego rodziną. Weekend w poszukiwaniu ubrań na otwarcie przez jego żonę sklepu. Mało zwiedzania ale to wystarczylo, żeby się zakochać w tym mieście i marzyć o powrocie. Mam nadzieję, że kiedyś z rodzinką się tam wybierzemy. Dobrze wiedzieć z tą kratką vishy bo sama jej teraz poszukuję na dodatki do kuchni ale bezskutecznie. A śmieci cudowne.
Pięknie uchwyciłaś wszystko na zdjęciach ale niestety czuję niedosyt i chętnie zobaczyłabym więcej i więcej. Uwielbiam Twój styl pisania.
Pozdrawiam – Iza

Piękny Montmartre – świetnie uchwyciłaś klimat i nastrój miejsca – artystyczny, dekadencki. Już chyba najwyższa pora przypomnieć sobie "organoleptycznie" te klimaty. Dziękuję za tą wycieczkę :-)

fotki bardzo urocze z niepowtarzalnym klimatem-zazdroszczę takich chwil tam na miejscu:))a śmieci tez chetnie bym zabrała ze sobą haha;)))materiały cudne;))pozdrawiam serdecznie;)

Jak cudownie!
Beatko, Ty też robisz piękne zdjęcia, nie tylko Twój Mąż :)
Masz rację, że nawet śmieci wyglądają tam inaczej…

Byłam kiedyś na tym targu…i w sklepie z frywolnymi, kuszącymi materiałami i dodatkami dla Drag Queen kupiłam kawałek złotego tiulu…którym owinęłam mój bukiet ślubnych róż. Trochę pikanterii na przyszłość ;)